جای گزینی چهار روش تجزیه مجزا، وقت گیر و پرهزینه استاندارد ASTM برای تعیین مقدار عناصر Mo، As، K و Th در نمونه های دارای بافت اورانیم با یک روش کارآمد جدید مورد بررسی قرار گرفت. مزیت های اصلی این روش، حذف کمبودهای مذکور با حفظ دقت و صحت نتایج مورد نظر صنایع هسته ای و مشخصات فنی مواد است. در روش جدید، بافت اورانیم مزاحم از طریق استخراج با مخلوط یک به یک تری (2- اتیل هگزیل) فسفات -(TEHP) هپتان نرمال حذف شد. عناصر مورد نظر به طور هم زمان و با استفاده از تکنیک نشر نوری- پلاسمای جفت شده القایی اندازه گیری شدند. عامل های موثر بر بازده استخراج، pH، مقدار اورانیم و دما بررسی شدند. گستره دینامیکی منحنی مقیاس بندی در محدوده غلظتی 10-500 میکروگرم بر گرم اورانیم خطی است (R2>0.999). برای عناصر Mo، As،Th   K وحد تشخیص های روش (MDLs)، به ترتیب، برابر با 0.51، 0.66، 1.1 و 0.51 میکروگرم بر گرم اورانیم حاصل شد. مقدار پارامتر En برای تمام عناصر کم تر از 0.26 به دست آمد. دقت و صحت تجزیه ای نتایج حاصل در دو سطح غلظت متفاوت محاسبه و با نتایج حاصل از روش های استاندارد مقایسه شد که نشان از تایید روش داشت. کاهش زمان کلی انجام تجزیه از حدود 24 ساعت به کم تر از 2 ساعت، کاهش چشمگیر هزینه های دستگاهی و مصرفی مواد از جمله خصوصیات کاربردی- صنعتی این روش جدید است.

پلاسمای ماکروویو – طیف سنج نشری اتمی دستگاهی ایده ال برای افرادی است که در پی جایگزینی طیف سنج اتمی شعله ای به روش دیگری هستند. در این روش، با استفاده از نیتروژن به عنوان منبع پلاسما، هزینه های کاری کاهش و با حذف نیازمندی به گازهای نیتروزاکساید و استیلن، ایمنی کار افزایش می یابد. بعلاوه، منبع یونیزاسیون / اتمیزه کردن پلاسمای نیتروژن با دمای بالاتر، حد تشخیص، محدوده خطی و پایداری طولانی مدت را افزایش داده و فرآیند آماده سازی نمونه را تسهیل می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

به رغم این که عناصر معدنی در هورمون ها، آنزیم ها، بافت ها و مایعات بدن وجود دارند، اما در بدن ساخته نمی شوند و باید توسط جیره ی غذایی تامین شوند. در این تحقیق هدف شناسایی مقادیر مبنای غلظت سرمی عناصر معدنی شامل کلسیم، مس، آهن، پتاسیم، منیزیم، سدیم، فسفر، گوگرد و روی و هورمون های تیروئیدی (T3، T4، FT3، FT4 و TSH) اسبچه های خزر در شرایط متفاوت تغذیه، سن، جنس و ارتباط بین آن ها بوده است. این تحقیق با استفاده از 12 رأس اسبچه ی خزر و طرح آماری چرخشی متوازن در سه دوره ی آزمایشی (هر یک 56 روز، فاصله ی بین دوره ها 7 روز)، 4 تیمار (جیره های غذایی)، 9 تکرار در هر تیمار و 4 بلوک (ترکیب دو جنس و دو گروه سنی کم تر و بیش تر از 3 سال) اجرا شد. تیمارها شامل استفاده از مکمل عناصر معدنی در سطوح صفر و 4.86 درصد و ماده ی خشک مصرفی روزانه در سطوح 50 و 100 درصد احتیاجات بود. در انتهای دوره های آزمایشی از اسب ها نمونه ی خون گرفته شد. عناصر معدنی با روش طیف سنجی نشر نوری- پلاسمای جفت شده ی القایی و هورمون های تیروئیدی به وسیله ی کیت های الایزا مخصوص اسب اندازه گیری شدند. غلظت سرمی T3، T4، FT3، TSH و نسبت T3/T4 در مادیان ها بیش تر از نریان ها بود. اثرات سن و جیره ها بر روی هورمون های تیروئیدی معنی دار نبود. اثر جیره های غذایی بر غلظت سرمی مس معنی دار بود. ضرایب همبستگی غلظت سرمی T3 با Ca/K (0.377) و T4 با Ca/K (0.331) قابل توجه و معنی دار بود. به علت مکانیسم هموستازی بدن در حیوان سالم، به غیر از مس، غلظت سرمی سایر عناصر معدنی مورد مطالعه و غلظت سرمی هورمون های تیروئیدی در دوره های آزمایشی تحت تاثیر جیره های غذایی قرار نگرفتند. همچنین نسبت عناصر معدنی به یکدیگر، در مقایسه با عناصر معدنی به صورت انفرادی، همبستگی بیش تری با غلظت سرمی هورمون های تیروئیدی در اسب داشت.

در این تحقیق، روش میکرواستخراج مایع- مایع پخشی بر پایه مایع یونی ا- هگزیل-3- متیل ایمیدازولیوم هگزا فلور و فسفات به عنوان روشی کارامد، نسبتا ساده، سریع و ارزان برای جداسازی و پیش تغلیظ مقادیر بسیار کم یون های روی، کبالت و مس از نمونه های گیاهی و آب مورد استفاده قرار گرفت. اندازه گیری این یون های فلزی بوسیله تکنیک اسپکتروفوتومتر نشر نوری-پلاسمای جفت شده القایی انجام گردید. برای استخراج بهتر یون های فلزی و تبدیل آنها به گونه های هیدروفوب، از لیگاند N،-’N  بیس (سالسیلیدن)-2، 2- دی متیل-3، 1- پروپان دی آمین استفاده شد. پارامترهای موثر بر استخراج از قبیل pH، غلظت لیگاند، زمان استخراج، اثر نمک، سرعت سانتریفیوژ، حجم حلال استخراج کننده، نوع و حجم حلال پخش کننده بررسی و بهینه شدند. تحت شرایط بهینه، برای همه کاتیون های فلزی فاکتور تغلیظ 83 برای حجم اولیه 10 میلی لیتری از نمونه بدست آمد. حد تشخیص برای کاتیون های مس، روی و کبالت به ترتیب 0.88، 0.91 و 1.3 میکروگرم بر لیتر محاسبه شد. انحراف استاندارد نسبی روش با انجام 8 آزمایش در شرایط بهینه در محدوده %2.51- 1.95 بود. ارقام شایستگی ذکر شده گواه و شاهدی مبنی بر کارامدی روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی بر پایه مایع یونی در نمونه های حقیقی گیاهی و آب می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: تاکنون تحقیقی در زمینه تعیین فلزات سنگین در سبزی های برگی رایج مورد استفاده در شهر زنجان به روش پلاسمای جفت شده القایی–طیف سنجی نشری انجام نگرفته است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تعیین میزان فلزات سنگین روی، سرب، کادمیوم، کبالت و نیکل در بعضی از سبزی های برگی رایج (شوید، تره، جعفری، گشنیز و شاهی) مورد استفاده در اطراف شهر زنجان که از سه منطقه اصلی کشت (راه آهن، دیزج بالا و کوشکن) برداشت شده بود، است.مواد و روش ها: برای به دست آوردن نتایج دقیق تر، از روش های مختلف پیش تیمار یا هضم نمونه ها (خاکسترگیری مرطوب توسط کوره الکتریکی یا خاکسترگیری مرطوب، هضم با اسیدهای مختلف و فراصوت) استفاده شد و روش اندازه گیری پلاسمای جفت شده القایی-طیف سنجی نشر اتمی، به منظور تعیین مقدار فلزات سنگین انتخاب گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که خاکسترگیری مرطوب موثرترین روش پیش تیمار نمونه ها است. به علاوه مشخص شد که میزان این فلزات هم به نوع سبزی و هم به منطقه کشت آن ها بستگی دارد. همچنین نتایج نشان داد که میزان سرب در تمام نمونه ها از حد مجاز تعیین شده توسط استاندارد (1.8-2.5 میلی گرم بر کیلوگرم) بالاتر بود. بیشترین و کمترین مقدار سرب نیز به ترتیب در سبزی های شوید (1.95 ±9.28 میلی گرم بر کیلوگرم) و تره (2.35±3.33 میلی گرم بر کیلوگرم) مشاهده شد. میانگین غلظت نیکل، کادمیوم و کبالت در نمونه ها به ترتیب بین 0.44-3.93، 0.1-0.2 و 0.5-1.08 میلی گرم بر کیلوگرم) بود که از حد مجاز تعیین شده، کمتر است. در مورد روی، در تمام نمونه ها غیر از شاهی، مقادیر تعیین شده از حد مجاز (50 میلی گرم بر کیلوگرم) پایین تر بود.نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که روش پیش تیمار نمونه های سبزی، نوع سبزی و منطقه کشت می توانند در تعیین میزان فلزات سنگین نقش مهمی داشته باشند. بنابراین برای تعیین مقادیر این فلزات در محصولات کشاورزی مختلف، این عوامل باید مد نظر قرار گیرند.

زمینه و هدف: امروزه حضور فلزات سنگین در محیط زیست و تجمع آن ها در زنجیره غذایی و بنابراین مواجهه انسان با آن ها یک خطر جدی محسوب می شود. هدف از این مطالعه اندازه گیری میزان فلزات سنگین نیکل، آرسنیک، سرب، روی و کادمیوم در بافت جگر، عضلات ران، سینه و سنگدان مرغ در شهر شیراز (1397) است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) بود. بدین منظور تعداد 10 برند مختلف شامل بافت جگر، عضلات ران، سینه و سنگدان مرغ از فروشگاه های سطح شیراز جمع آوری و با رعایت سیستم سرمایشی به آزمایشگاه منتقل گردید. برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین با استفاده از دستگاه طیف سنج نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی (ICP-OES) انجام شد. نتایج: میانگین غلظت فلزات سنگین آرسنیک، کادمیوم، نیکل، سرب و روی برحسب میکرو گرم بر کیلوگرم در بافت جگر به ترتیب 17، 61، 31، 57 و 15150، در عضلات ران 5، 60، 28، 46، 3310، در عضلات سینه 6، 8، 18، 50 و 4510 و در سنگدان 7، 29، 9، 19 و 12810 مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان فلزات سنگین در بافت جگر بیشتر از سایر بافت ها بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میزان فلزات سنگین موردمطالعه در گوشت مرغ پایین تر از استانداردهای جهانی است. همچنین نتایج ارزیابی خطر نشان داد که ریسک غیر سرطان زایی این فلزات سنگین ناشی از مصرف مرغ توسط افراد جامعه قابل اغماض و ناچیز است و اثرات سرطان زایی در مورد آرسنیک بیش از سرب و در محدوده ریسک بالقوه است.